Η γεωγραφική της θέση καθώς και η περιορισμένη ακτοπλοϊκή σύνδεσή της των παλαιότερων χρόνων, είχαν κρατήσει τη Σκύρο σχετικά απομονωμένη από την ηπειρωτική χώρα για πολλές δεκαετίες. Ωστόσο αυτή η “ιδιαιτερότητα” διευκόλυνε κατά κάποιο τρόπο τη Σκυριανή κοινότητα να διατηρήσει την πολιτισμική της ταυτότητα και την πολιτιστική της κληρονομιά.

Η ζωντανή ντοπιολαλιά, τα παραδοσιακά πανηγύρια, η αρχιτεκτονική, η εσωτερική διακόσμηση, οι λαϊκές τέχνες, ο τρόπος διασκέδασης, η παθιασμένη περιφρούρηση από την βιομηχανοποίηση, η γαστρονομία, η κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή είναι τόσο φανερά σημαντικά στη σύγχρονη Σκυριανή κοινότητα ώστε είναι οφθαλμοφανές στον επισκέπτη πως δε μιλάμε για διατήρηση της παράδοσης ως κάτι “παλιό και όμορφο” που μας αρέσει να θυμόμαστε αλλά ως δομικό κομμάτι της καθημερινής ζωής.

Ένα από τα πράγματα για τα οποία η Σκύρος φημίζεται είναι για την αρχιτεκτονική της και τα παραδοσιακά σπίτια. Καθότι σχεδόν στην έκτασή του το νησί είναι παραδοσιακός οικισμός, δεν υπάρχουν παρεμβάσεις που να αλλοιώνουν την ομοιόμορφη αισθητική του. Τα Σκυριανά σπίτια, παρότι είναι λίγων τετραγωνικών έχουν ιδιαίτερη αισθητική ενώ ταυτόχρονα είναι πλήρως λειτουργικά.
Σε πολύ μικρό χώρο εντάσσονται σαλόνι, κρεβατοκάμαρα (σφας), αποθήκη και κουζίνα (αποκρέβατες), τζάκι, ενώ τα πιάτα, τα λαγήνια, τα μπρίκια εκτίθενται στους τοίχους.
Σκαλιστά μικροκαμωμένα σκυριανά έπιπλα όπως κασέλες, σκαμνιά, τραπέζια, περίφημα σκυριανά πιάτα, υφαντά και κεντήματα δεν είναι μόνον η κληρονομιά που παρέλαβαν οι νεότεροι από τους μεγαλύτερους και συνεχίζουν να την τιμούν, είναι η λειτουργική επίπλωση και διακόσμηση κάθε σπιτιού.

Οι τοίχοι του σπιτιού και ο χώρος πάνω από το τζάκι, είναι στολισμένοι με όλα τα χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα, κεραμικά, γυαλικά και μεταλλικά. Η προέλευση, η σπανιότητα και η ποσότητα των αντικειμένων αυτών χαρακτηρίζουν την οικονομική ευρωστία των ιδιοκτητών τους και αποτελούν δείγμα κοινωνικής καταξίωσης.